Citroenkoek met meringue

Het recept voor de basis van deze citroenkoek heb ik van een collega van me gekregen, die het hier had gevonden. Met een paar kleine aanvullingen is het nog lekkerder.

Wat heb je nodig?

Voor de bodem

• 115 gram roomboter
• 50 gram suiker
• 125 gram bloem
• schil van een citroen
• ongeveer twee eetlepels maanzaad

Voor de vulling

• 2 eieren
• 150 gram suiker
• 15 gram bloem
• sap van de citroen 

Voor de meringuelaag

• 1 eiwit
• beetje (poeder)suiker

Wat moet je doen?
Maak het deeg voor de bodem door alle bodem-ingrediënten te kneden. Bekleed een kleine springvorm of taartvorm of wat dan ook met het deeg. Vandaag deed ik het recept dubbel en had ik genoeg voor een kleine taartvorm én een brownievorm van zo'n 15x15 cm.

Bak de bodem ongeveer 20 minuten op 180 graden.
Maak intussen de vulling door al die ingrediënten goed te klutsen.
Nu komt het lastigste: giet de vulling in de (gebakken) bodem. Ik haal de bodem meestal niet uit de oven maar trek de bakplaat een stuk naar voren en giet de vulling er dan in.
Bak de bodem-met-vulling nog eens ongeveer 20 minuten. De bovenkant moet droog zijn, maar vanbinnen is het nog wel zacht.

Nu is 'ie op zich al heel lekker, maar met een meringuelaag wordt het nog leuker.
Terwijl de bodem-met-vulling in de oven staat klop je het eiwit met een beetje suiker stijf tot er mooie pieken blijven staan (je moet de kom ondersteboven boven je hoofd kunnen houden maar dat doe ik toch maar nooit). Smeer de meringue op de bovenkant. Je kan dat ook met een slagroomspuit doen en fancy patroontjes maken, maar gewoon met de spatel pieken kan ook.

Zet even kort onder de grill. Houd de boel goed in de gaten want voor je het weet brandt het aan.
Ik was net op tijd.

Hmmmmmmmmmmmm!

Ockels is de beste

Mijn kat heet Ockels. Eigenlijk is het onze kat, maar hier eigen ik hem mij toe. Toen geliefde en ik nog maar net bij elkander waren lagen we in mijn knusse twijfelaar te fantaseren over wat we later allemaal zouden willen en waar we het zeer snel over eens waren was: als we samenwonen willen we een kat. En hij heet dan Ockels (naar Wubbo, ja).
Inmiddels is het 'later' en woont hij al anderhalf jaar bij ons. En hij is de beste. Omdat ik bij Paperboats las dat Team Confetti op het briljante idee kwam alle kattenvrienden schaamteloos over hun kat te laten opscheppen gaat dit hele bericht over hoe leuk hij is.

Schattigste foto
Het is eigenlijk onmenselijk om hier maar één foto te mogen kiezen. Ik leuk de rest van dit verhaal op met andere foto's.

ahwwww

Bijzondere eigenschappen
Ockels kan vanaf waar dan ook het geluid van het zakje kattensnoepjes herkennen. Ook is hij zeer goed in het jagen op mos en blaadjes en takjes (en helaas van het voorjaar ook op babyvogeltjes).
Maar vooral: eten. Dat kan hij als de allerbeste. Zijn talent om door te hebben wanneer ik bijna wakker word zal daarmee samenhangen. Hij tikt me dan met zijn pootje aan, meestal op mijn arm maar als die onbereikbaar is kiest hij voor mijn neus. Daarmee bedoelt hij vermoedelijk 'kom als de sodemieter je bed uit om mij eten te geven'. En ik doe het nog ook. Met liefde.

knap hoor, allemaal zelf gevangen

Omschrijf het geluid dat hij maakt
Als hij 's nachts thuiskomt hoor ik dat aan het geluid dat brokjes maken als ze uit een bakje op de grond worden gegooid voor hij ze opeet (is dat normaal gedrag?). Hij ronk zo: prrrrrrkrrrrrrkrrrrrrrrrrprrrrrrrkrrrrr. En als je hem aait wanneer hij een beetje slaapt maakt hij een krauwwwwwwwwiehhmmjjjjj-achtig geluidje. Als hij eten wil doet hij meestal 'mrwaahhhiiehh'. En kijkt hij er zielig bij.

lui monster

Koosnaam
Het leuke is dat de naam Ockels ook heel goed als bijvoeglijk naamwoord gebruikt kan worden, dus wij noemen hem ook vaak 'Ockelse kattenvriend' of 'Ockelse mister'. Ook noemen we hem Ockelmans en 'mister vreetkees'. En alles wat in ons opkomt. Op dit moment gebruikt mijn lief bijvoorbeeld graag 'drakenmonster' (zowel voor Ockels als voor mij trouwens).

Bekentenis
Okee. Is dit iets dat ik met de wereld zou moeten delen? Ik zing wel eens een liedje voor hem. Het gaat zo: Ockels ik vind je zo lie-hief / Ockels je bent ook mijn vrie-hiend / Ockels Ockels Ockels / Ockels Ockels Ockels / Ockels je bent zo-ho lieffffff!
Op dezelfde melodie kan ook 'Ockels kom please toch op schoot' of 'Ockels kom nou toch eens thui-huis' (ja, dat zing ik dus voor hem terwijl hij er niet is) (als ik ooit ga solliciteren: ik functioneer verder prima).

nog een keer: lui monster (op bed!)

Goede tip voor andere crazy cat ladies

Als je wilt dat je kat iets leert, moet zorgen dat je een slimme kat hebt. Ook is het handig om faciliteiten te hebben die het opvolgen van regels vergemakkelijken. Zo was ons plan dat Ockels niet op bed mocht. Maar wij hebben een slaapkamer zonder deur. En als je dan midden in de nacht wakker wordt met een ronkende kat naast je hoofd is het heel, heel moeilijk om boos te worden. Voor mij, in elk geval. Dus nu mag hij bijna alles. Slechte opvoeders zijn we. Maar goed dat ik geen baby heb.

Wat voor kat zou jij zijn?
Op basis van deze kattentest ben ik een Siamees. Maar echte wetenschappers doen aan triangulatie dus ik deed ook deze met slechts vijf zeer slechte vragen (3. Wat vindt jij van vogels en muisen?) en hier ben ik "Balou - Ze is een harige tuttige kat maar wel lief."
Gelukkig stikt het van de wat-voor-kat-ben-jij-tests en kon ik ook nog een 'purely unscientific test' doen (waar ik gelukkig gegarandeerd niet door in een kat verander). Helaas kwam er na vijftien volstrekt irrelevante vragen niet eens een antwoord.
Kortom: geen idee. Maar het liefst zo een als Ockels. Want die is de beste.

maar hij is ook zo lief als hij slaapt

Leukste kattenwebsite
Hmm. De cats are liquids lijst kwam eens langs op Facebook. Daar moest ik om lachen.

Beste kattengif
(eigenlijk een filmpje maar iemand heeft er een gif van gemaakt dus het mag)

Tot slot
Ik heb het nu heel vaak over dat hij heel goed kan eten en dat doet hij ook heel graag, maar bovenal is hij dus heel lief en ook grappig. Behalve misschien als hij een levende vogel meeneemt naar onder het bed.
En ook nog even een lollige foto waarop hij echt een heel, heel lelijk monster is.

ha. ha. ha.

Caramel shortcake

Dit is een waar succesrecept. En nog behoorlijk makkelijk ook.


Wat heb je nodig?

• 125 + 55 gram boter
• 175 gram bloem
• 2x 75 gram suiker
• 1 blikje gecondenseerde melk
• zeezout
• 125 gram chocola (zowel extra puur als wit beviel hier)

Wat moet je doen?

Stap 1. De koekbodem
Kneed alle bloem, 125 gram boter en 75 gram basterdsuiker en bekleed de bodem van een springvorm of zo'n mooie 'echte' taartbodem zoals die ik heb en waar ik zeer blij mee ben.
Bak de bodem ongeveer 20 minuten op 180 graden.
(het is genoeg deeg voor een taartvorm en een minitaartje voor de buurvrouw)

Stap 2. De karamellaag

Doe de gecondenseerde melk, 55 gram boter en nog eens 75 gram bastersuiker in een pannetje. Breng rustig aan de kook en blijf de hele tijd (ja! de hele tijd!) roeren, als het eenmaal aan de kook is nog een paar minuten om in te dikken. Een pannetje dat niet snel aanbrandt is een aanrader (een pannetje dat wel snel aanbrandt is een aanbrander - ha ha). Schenk de karamel in de (afgekoelde!) bodem en maal er wat zout overheen.

Stap 3. De chocoladelaag
Smelt de chocola in een kommetje. Dat kan op de gaskachel, au bain marie of in de magnetron. Schenk de chocolade over de (afgekoelde) karamellaag en laat hard worden.
Klaar!

Schatzoeken

Een bezoekje aan de kringloop stemt mij altijd vrolijk. En tegelijk vind ik het ook bijzonder verontrustend. Zo denkt men dat er iemand op aarde bereid is 1,95 te betalen voor deze kokosnoot-aap met brilletje.

Het intrigerende aan een kringloopwinkel is toch vooral dat het spullen zijn die niet meer nieuw zijn. Maar dat wel ooit geweest. Alles dat je daar kunt kopen is ooit ergens gemaakt. Met het idee 'hier zit de mensheid op te wachten'. Of in elk geval 'dit kunnen we verkopen'.  De kans is ook groot dat er meer dan één van is gemaakt. En mogelijk ook: verkocht.

Wie zou de doelgroep zijn geweest van de kokosnoot-aap? Was het bedoeld als souvenir voor toeristen die in de jaren '80 zoiets mee terug moesten nemen om te bewijzen dat ze in een ver land waren geweest? Zijn er mensen die dit met plezier hebben aangeschaft 'en elke keer als we dit leuke aapje zien dan denken we weer aan onze fantastische huwelijksreis'?


Voor het verhaal zou ik die twee euro met alle liefde betalen (zolang ik dat ding er maar niet bij krijg).



Van een heel andere orde is de afdeling met foto- en schilderijlijsten. Met een beetje geluk zit er nog iets moois in, zoals deze superjaren'90-gezins-schoolfoto. Inclusief lijstje slechts 75 cent. Je zou jezelf toch tegenkomen tussen de huilende zigeunerjongetjes en babies die verkleed zijn als een zonnebloem...

(als je jezelf herkent: deze lag vanmorgen bij de kringloop in het Havenkwartier, en hoe schattig jullie er ook uitzien, ik vermoed dat hij er nog wel een tijdje blijft liggen)

Gelukkig vind ik tussen de fascinerende troepjes ook vaak echte schatten Zoals vandaag deze vaas, die mooi is van lelijkheid. En op de tweede foto lijkt het ook nog of Ockels heel klein is en er bovenop zit. Ik ben een ware gezichtsbedrogkunstenaar.

Overwegingen en prioriteiten

Zondag stond ik vroeg op. Het was tijd om de eenzaamheid van de buurvrouw te bestrijden, die anders al die marathontrainingskilometers gans alleen moet afleggen. De hartslagmeter maande ons tot kalmte: zone twee en niet harder. Het voordeel was: in dit tempo was lopen gemakkelijk vol te houden, en goed te combineren met praten. Het nadeel was: dat ik het als een serieuze optie zag toen ze me aanspoorde toch ook eens zo'n enorme afstand te overwegen.

Wat ik daarvoor zou moeten doen:
- stoppen met voetbal
- gedisciplineerd trainen
- het echt willen

Voetbal voelt als buitenspelen. Gedisciplineerd trainen als sport. Het lastige is dat ik niet zo sportief ben. Ik beweeg een beetje voor de lol. Wil ik echt een keer zo'n belachelijke afstand afleggen? Ik, degene die vroeger al naar de brievenbus fietste omdat dat efficiënter is dan lopen? En heb ik het ervoor over om dan mijn team een (half) seizoen te verlaten? Het komt aan op "het echt willen". Wil ik het echt? Is het gegeven dat ik hierover twijfel niet al een duidelijk signaal dat ik dat dus niet wil? Of is twijfel een teken dat ik het echt overweeg?

Ik denk er nog even over na. Voor nu overweeg ik eerst een halve.

Pinguïns

 Ik ben de beroerdste niet. Terwijl mijn bestanden uit de printer rolden, haalde ik de vaatwasser leeg. Daar trof ik deze mok, over een van de meest aandoenlijke wezens op aarde:

The Penguin

Penguins are perfectly equipped for living in the sea. They are excellent swimmers and can dive deeper than any other bird. Although they cannot fly because their wings are too small, these stubby wings make them swim better. They spend most of their time in the sea, looking for fish, krill and other food. Penguins come ashore for moulting and breeding. On land, they waddle about in an upright position or slide on their stomach.

Dat alleen al. Aggossie, met hun gewaddle en gebuikschuif en hun stubby wings. Maar het allervertederendst is toch wel dat ei, dat nadat moeder het heeft gelegd door vader wordt uitgebroed. Heel, heel voorzichtig wordt dat overgeheveld. Van mama's voeten op die van papa, die zijn speklaagbuikje er overheen legt. Als het allemaal lukt. Ik krijg dan tranen van geluk.

Een goede morgen

Waar ik vandaag van heb genoten:
- wakker worden voor de wekker en bewust nog even onder het extra dikke dekbed blijven liggen
- kopjes van Ockels, inclusief ronkgeluidjes
- ontbijten met mijn lief die voor de verandering eens wakker was
- havermout met cranberries
- hardloopspullen inpakken voor een bosrondje waar ik nu al naar uitkijk
- goedzittend haar met plezier verprutsen met een muts (met glitters. Supercool)
- een vrolijke conducteur
- koffie

En de dag is nog maar net begonnen!