Schatzoeken

Een bezoekje aan de kringloop stemt mij altijd vrolijk. En tegelijk vind ik het ook bijzonder verontrustend. Zo denkt men dat er iemand op aarde bereid is 1,95 te betalen voor deze kokosnoot-aap met brilletje.

Het intrigerende aan een kringloopwinkel is toch vooral dat het spullen zijn die niet meer nieuw zijn. Maar dat wel ooit geweest. Alles dat je daar kunt kopen is ooit ergens gemaakt. Met het idee 'hier zit de mensheid op te wachten'. Of in elk geval 'dit kunnen we verkopen'.  De kans is ook groot dat er meer dan één van is gemaakt. En mogelijk ook: verkocht.

Wie zou de doelgroep zijn geweest van de kokosnoot-aap? Was het bedoeld als souvenir voor toeristen die in de jaren '80 zoiets mee terug moesten nemen om te bewijzen dat ze in een ver land waren geweest? Zijn er mensen die dit met plezier hebben aangeschaft 'en elke keer als we dit leuke aapje zien dan denken we weer aan onze fantastische huwelijksreis'?


Voor het verhaal zou ik die twee euro met alle liefde betalen (zolang ik dat ding er maar niet bij krijg).



Van een heel andere orde is de afdeling met foto- en schilderijlijsten. Met een beetje geluk zit er nog iets moois in, zoals deze superjaren'90-gezins-schoolfoto. Inclusief lijstje slechts 75 cent. Je zou jezelf toch tegenkomen tussen de huilende zigeunerjongetjes en babies die verkleed zijn als een zonnebloem...

(als je jezelf herkent: deze lag vanmorgen bij de kringloop in het Havenkwartier, en hoe schattig jullie er ook uitzien, ik vermoed dat hij er nog wel een tijdje blijft liggen)

Gelukkig vind ik tussen de fascinerende troepjes ook vaak echte schatten Zoals vandaag deze vaas, die mooi is van lelijkheid. En op de tweede foto lijkt het ook nog of Ockels heel klein is en er bovenop zit. Ik ben een ware gezichtsbedrogkunstenaar.