Spinazie-kikkererwten-geitenkaasburgers

Als er iets is waar mijn geliefde blij van wordt, dan is het wel van een broodje hamburger. Hoewel hij met regelmaat vlees blijft eten staat hij ook open voor mijn vegetarische varianten. Over deze spinazie-kikkererwten-geitenkaasburgers was hij zeer te spreken.

Wat heb je nodig? (voor zes kleintjes of vier grotere)

• verse spinazie, ongeveer 500 gram (uit de diepvries kan denk ik ook wel, neem dan grof gehakte)
• kikkererwten, 2-3 handjes geweekte droge (dag van tevoren doen) of een blikje
• zongedroogde tomaatjes (op olie, een stuk of 8)
• een stukje zachte geitenkaas (100 gr)
• havermout
• teentje knoflook
• peper, zout, komijn
• olie om in te bakken

extra: staafmixer

(een telefoon met een betere camera zou leuk zijn...)

Wat moet je doen?

• roerbak spinazie in olie met een gesnipperd teentje knoflook, laat goed uitlekken
• staafmix kikkererwten en zongedroogde tomaatjes tot een smeuïge puree (fijnsnijden en prakken kan ook)
• hak spinazie grof en meng met de kikkererwten-tomatenpuree
• voeg havermout toe om er een stevig-plakkerig deeg van te maken (de hoeveelheid hangt onder andere af van hoe goed je de spinazie hebt laten uitlekken...)
• brokkel de geitenkaas erdoor
• breng op smaak met peper, zout en komijn
• maak burgers en bak ze in een beetje olie

in het echt zag het er heel smakelijk uit

Lekker op een broodje, met bijvoorbeeld gegrilde aubergine, of als vleesvervanger.

(Mijn lief vond ze trouwens nóg lekkerder met een paar uitgebakken spekjes erdoor...)

Over de eekhoorn die ik niet zag

De herfst is een van mijn favoriete seizoenen. Ik mag weer lekker warme kleren aan: dikke truien, gebreide sjaals, gevoerde laarzen en lievelingswantjes. Ook fijn: spruitjes en pompoen. Pastinaak, postelein, schorseneren en stoofpeertjes. Wandelen of rennen tussen bomen met bladeren in alle kleuren, of zonder bladeren na een fikse storm. Kastanjes, eikels, paddenstoelen. En met een beetje geluk: dat ik dan een eekhoorn zie. Met zo'n dikke staart, slimme kraaloogjes, handige pootjes en lieve pluimpjesoren.

Hoewel het al ruim twee maanden herfst is, ik in een wat ze noemen 'bosrijke omgeving' werk en we afgelopen weekend op de Veluwe waren, heb ik er nog geen gezien dit jaar (behalve op mijn twee paar eekhoorn-sokken, maar dat is een ander verhaal). Eigen schuld, aangezien negen van de tien Veluwegangers wél op tijd keken toen mijn geliefde "kijk, een eekhoorn!" riep. Nu heb ik ook nog van mijn vrienden bij de zoogdierenvereniging geleerd dat ze niet alleen erg leuk zijn om naar te kijken, maar dat ze ook nog eens lollige geluidjes maken: "Bij opwinding klinkt een scherp tjuk-stuk-tjuk, bij alarm chroe-roe-roe en ter begroeting van een bekende soortgenoot moek-moek-moek".

Een soortgenoot ben ik niet, maar áls ik er een zie, zal ik moek-moek-moek-geluidjes maken en dikke vrienden met hem worden.

Het begin

Dit wordt een poging. Tot een blog over dingen die ik leuk vind. Of niet leuk, die optie houd ik graag nog even open. Ik ben een huismus die graag buiten komt. Zaken die aan de orde kunnen komen zijn:

- wat ik in de keuken fabriceer
- belevenissen in de buitenlucht
- boeken die ik lees
- mijn kat (hij heet Ockels)
- enerverende gebeurtenissen in het algemeen
- wat er uit mijn moestuin komt
- willekeurige zaken waar ik me over verwonder


Het zou mooi zijn als het lukt.