Onder voorbehoud - en zelfs dat nog niet - maar toch

Op vrijdag 11 oktober 2013 gingen wij een huis bezichtigen. Toen begon de eerste wachttijd: de vraagprijs was veel te hoog voor mijn inkomen, en mijn lief zou pas in 2014 genoeg zelfstandige jaarcijfers hebben. Half december stond het nog steeds te koop! Op maandag 23 december gingen we met de aankoopmakelaar kijken, in januari deden we ons eerste bod. De verkoper viel achterover van schrik, weigerde zoveel van zijn vraagprijs af te halen, en wij bleven teleurgesteld achter.

Zeven volgende huizenbezichtigingen verder wisten we echt heel zeker: we willen dat ene huis. Met een onafhankelijke taxateur namen we eind april nog eens een kijkje, en gewapend met nieuwe feiten ging de aankoopmakelaar aan de slag. Die ellendige tijd tussen heel wat telefoontjes heen en weer heeft me een maagzweer en hartkwaal opgeleverd, maar ook.... een huis!!!

Dat wil zeggen: we hebben een mondelinge, telefonische overeenkomst met twee makelaars ertussen. De afspraak voor het tekenen van het voorlopig koopcontract moet nog worden gemaakt, de hypotheek is nog niet rond en de bouwkundige keuring zou eventueel nog roet in het eten kunnen gooien. En daarna ga ik nog drie officiële bedenktijd-dagen zitten nagelbijten in de grote vrees dat de verkoper er ineens toch niet van af wil. Maar inmiddels geloof ik het al wel een beetje: vanaf 1 september gaan wij ons helemaal de pleuris klussen.

En dat geeft ons ruim drie maanden om te bedenken wat we allemaal moeten aanpakken (makkelijk: alles) en wat we ervan willen maken (ook makkelijk: iets heel moois). Hier vast mijn artist impression van de tuin. Nou ja, eigenlijk heb ik er alleen kippen in gephotoshopt. Daar rechts komt een moestuin, en links waarschijnlijk ook. En ergens een kippenren zodat Ockels onze gevederde vriendinnen niet opeet.

dit gaat echt heel leuk worden