Core business

Na de halve marathon van vorige week had ik spierpijn. Waar ik normaal als een jonge hinde de trap af huppel, was nu de gemiddelde bejaarde nog sneller (zelfs met een rollator) (heb je wel eens iemand met een rollator van de trap zien gaan?). Maar naast de spierpijn in mijn bovenbenen had ik ook last van mijn onderrug. Hoe kwam dat? Door een gebrek aan training van mijn core! De fysio zei me zeker twee jaar geleden al dat ik mijn diepe buikspieren beter moet trainen om met voetballen en rennen geen last van mijn rug te krijgen. Volgens mijn agenda ga ik daarom braaf elke dinsdag tussen de middag naar pilates. Maar ja: lunchoverleg, conferentie, geen tijd, geen zin, geen spullen mee... en zo was ik al maanden niet geweest. Dat heb ik gemerkt, en daarom is pilates vanaf nu weer mijn dinsdagtussendemiddag core busisness.

Vandaag lag ik dus weer vol goede moed op het matje. Maar ik was iets vergeten: juf B is een robot. Met ijzeren precisie en naar het schijnt onvermoeibaar zwaait ze maar met armen en benen, blijft ze stabiel in houdingen waarvan ik niet eens weet hoe ik erin moet komen en in andere die ik nooit langer dan drie seconden volhoud, en zegt ze monotoon "nu de andere kant op" terwijl ik juist besloten had dat het de hoogste tijd was voor een rustmoment. Na de buikspieren waren de benen en heupen links en rechts aan de beurt, en daarna mochten we proberen zo dubbelgevouwen mogelijk op de grond te liggen. Ik was blij dat het na drie kwartier weer voorbij was. En dat ik volgende week dinsdag cursus heb.

(maar eigenlijk is dit natuurlijk heel goed voor me en ga ik het heus weer veel vaker doen. Zeker met het bikiniseizoen in aantocht)