Geduld

Wachten op de trein valt best mee: die komt meestal op het afgesproken moment. Wachten bij het stoplicht is draaglijker als er zo'n klokje is dat aangeeft hoe lang het nog duurt, hoewel het superirritant is dat het meestal niet gelijkmatig terugloopt. Wachten op mensen die in de rij bij de supermarkt die teruggaan om nog iets dat ze zijn vergeten te halen en daarna hun hele portemonnee met vrijmarkt-kleingeld leegkieperen is al iets frusterender, al weet je bij 13,80 wel dat die 14,25 en daarmee het einde echt in zicht is.

Wachten op een telefoontje van de makelaar is een hel. Hoe lang kan het duren voor een aankoopmakelaar een verkoopmakelaar heeft gesproken, de verkoopmakelaar de verkoper, en de verkoopmakelaar de aankoopmakelaar voordat de aankoopmakelaar ons weer belt? Het ongeduld giert door mijn lijf. Het bonst in mijn buik en jeukt achter mijn oren. Ik krijg wiebeltenen en het rilt over mijn rug. Ik heb huizenkoorts.