Inflatie

Economie was nooit mijn sterkste vak. Meneer Rotten was van "het enige recht van de vrouw is het aanrecht" en sommeerde alle meisjes tijdens de eerste economieles achterin de klas te gaan zitten. De jongens, voor hen was dit prachtige vak bedoeld, mochten voorin komen zitten om zo optimaal te profiteren van zijn fantastische onderwijs. Jammer voor hem dat er slechts twee heren uit de hele VWO-lichting voor economie hadden gekozen, en hij dus ook een aantal meisjes voor zich moest dulden. Maar ik ging braaf achterin zitten en lette zo min mogelijk op. Eigenlijk had ik demonstratief kookboeken moeten gaan zitten lezen, maar dat bedenk ik nu pas en dat is rijkelijk laat.

Als ik wel had opgelet, was ik me misschien meer bewust geweest van de extreme inflatie die heeft plaatsgevonden. En dan met name op de huizenmarkt. Hoewel de grote 'huizenbubbel' alweer is ingeklapt, zijn de huizen nu aanmerkelijk duurder dan in, pak 'm beet, 1968. Bij het koopcontract van ons nieuwe huis zit ook de koopakte uit dat jaar. Met de vermelding van de prijs. In guldens, want die had je toen nog. Vierentwintigduizend. Een brood kostte toen een kwartje, en het salaris zal er ook wel naar geweest zijn. Maar toch.